martes, 28 de abril de 2009

O noso castelo

Hoxe estivemos facendo un castelo dunha caixa de cartón.




O que non está claro é saber quén o pasou mellor...


El perro, el gato y la gallina. Carlos González

El perro, el gato y la gallina
Carlos González

Picoteaba un día una gallina
entre unos desperdicios de cocina
cuando le sobrevino un deseo urgente
de alzar la vista al frente
y caminar con paso vacilante
(el cuello para atrás y para adelante)
hacia un montón de paja allí dispuesto.

Cacarea, se sienta, se menea,
pica, repica, suplica, tuerce el gesto,
se levanta, se vuelve, cacarea,
puja, empuja, apretuja y pone un huevo.

Un gato, que de todo fue testigo
(aunque el suceso no era nada nuevo)
reflexiona, lamiéndose el ombligo:
"A las puertas del siglo XXI,
y que aún pongan los huevos de uno en uno!"
No alcanza a comprender su alma felina
que una simple gallina,
no sabiendo de ciencia, ni de oficio,
sin el auxilio de gente preparada,
ni acceso al beneficio
de la moderna técnica avanzada
esté a poner un huevo autorizada.

Se acerca el gato a un perro que dormita
al sol junto al corral
y al oído unas frases le musita
en tono coloquial:
"¿Se ha fijado, colega
en cómo pone la gallina, ciega
al peligro, sin método ni nada?
Hemos de poner fin a un sufrimiento
que hace de las gallinas instrumento
de la naturaleza desatada."

"Tiene razón", responde el aludido,
"que es la puesta una empresa complicada
para hacerla en un nido.
Hay que abrir un centro veterinario,
a modo de huevario,
en el que sea la puesta controlada
y el huevo por expertos atendido."

Buscar deciden, pues, a la gallina
que a la puesta parezca más cercana,
y resulta ser tal la Serafina.
El gato le pregunta: "Dime, hermana,
¿no notas de algún huevo la venida?"
"Nada noto" — "¡Es puesta retenida!"
"Hemos de proceder sin dilación.
Estírate para la exploración."
"¿Me siento así?" — "¡No, tonta, boca arriba!"
Procede a desplumar el perineo
(¡qué vergüenza!). "Colega, ya lo veo.
Con una lavativa
y una infusión de hormonas adecuada
habremos de inducir ahora la puesta;
y una vez dilatada,
hacer palanca con una cuchara
y recoger el huevo en una cesta."
(Hubo de dar el gato una tajada,
porque, si no, no entraba la cuchara.)

Ya se extiende la voz: ¡Por fin la ciencia
da respuesta a este problema diario!
Las gallinas, con suma diligencia
acuden al huevario.
Y es fama que de ciento que allí ponen
son las cien boca arriba desplumadas
las noventa tajadas,
las cincuenta inducidas, cuarenta
instrumentadas, y algo más de treinta
salen con un buen corte en la barriga.
Tan sólo una recela: nuestra amiga
que iniciaba esta historia.
Porque es gallina vieja, que ya ha puesto
mucho huevo en la vida, y todo esto
le huele más a esclavitud que a gloria.

¿No ha de tener mi cuento moraleja?
Hela aquí: Mujer, no seas gallina,
y si lo eres, sé gallina vieja.
Pregunta al que entusiasta te aconseja
métodos tan científicos y nuevos.
"¿Ayudas tú en verdad a la gallina,
o sólo vienes a tocar los huevos?"


Dr. Carlos González

Nótase que me encanta todo o que escribe este home? ;) Xa tiña ganas de publicar esto.

lunes, 27 de abril de 2009

Rematei o SAL Love you mom

Ó fin rematei o primeiro SAL o que me anotei. Chego a tempo de darllo á miña nai no seu día.
Ten algúns puntos mal dados, pero seguiremos mellorando, que é o importante.
As flores blancas non descatan demasiado, pero tampouco me animo a destacalas mais. Gustame así.

Respetei totalmente os colores que decían as instruccións, pero variei o color da tela. E non lle fixen o til ó 'e' de Madre. Espero que vos guste.


E esto é sobre o que o vou montar. Unha caixa de madeira con un marco na parte superior.

Vou tinxir a caixa con betún de xudea e o interior, forrala coas servilletas amarelas con floriñas, coa técnita de 'Decoupage'. Xa poñerei o resultado final.


miércoles, 22 de abril de 2009

Saldos en libros

Onte fomos ó super e, coma case sempre, pasamos pola sección de libros. E cando lle mirei o prezo a verdade é que quedei sorprendida! 1€, 1'5 € e o máis caro 2'5€

Xa tiña ganas de mercarlle algún conto a M en portugués,



Este foi o primeiro que collimos, de feito colliuno el coas súas mans. Supoño que lle gustaría eso de ver a bebés reais e non tanto muñegote.

Gustame por iso, por que o ser nenos, penso que el os ve mais reais. (este foi o máis 'caro')







O do espaço, a historia é moi cutre. Demasiado cutre. De feito, non o lin ata chegar a casa. Pero por 1 €, qué lle imos pedir? Alo menos ten pop-up, e gustalle. Non ofrece moito máis... Menos mal que non había o resto da colección, se non chegaría a casa con 3 ou 4 libros que non valen o que din


E este do bebé, encantoume! É para nenos máis maiores que empecen a aprender e a preguntar de onde é que veñen os bebés. Moi ben explicado e con pegatinas. Trata o tema da reproducción cun debuxo dos pais na cama, dicindo que "Mas como acontece este encontro? com um gesto de amor..." hehehe

E tamén gustoume moito cando chegan ó hospital e é a parteira quen atende á nai, e tamén conta como o bebé, instintivamente chega dende a barriga da nai ó peito para mamar.

Gardareino moi ben ata que M teña idade

Máis SAL's ós que me anoto...

Ainda non rematei nos que estaba, pero casi casi. E hai cousas tan bonitas para facer... Total, que me anotei a un par de eles máis.


SAL CASITAS PAPER-PIECING



E ó SAL BOTA DE NADAL




Para mañán xa terei o LOVE YOU MOM listo e as cousas para montalo mercadas. E despois xa me poño en serio co COLONIAL. Esta semana a ver se remato estos dous, e voume poñendo ó día. Que todalas compañeiras, xa donde van! jejeje

lunes, 20 de abril de 2009

Consieración

Onte fomos a un Centro Comercial de Coimbra. O parking estaba bastante cheo por ser día de partido e atoparse ó lado do campo de futbol. Buscando un sitio vemos que un home que iba coa muller e a filla nos fan señas, baixo a ventaniña e dinos, "aparcade aquí. Estabamos agardando por unha familia cun bebé para deixarlles o sitio, e que non o colleran os que van 'á bola'"

Quedamos abraiados e agradecidos con tanta consideración.

É o mais agradable de vivir en Portugal é o respeto que ainda se respira polos pequenos. En todolos sitios son benvidos. Vótase tanto de menos cando voltamos a casa...

viernes, 17 de abril de 2009

Primeira azaña de M

Onte M fixo a súa primeira desfeita. Deixeino só na sala mentras eu estaba na cociña. Cando me asomei para ver como estaba, xusto o pillei na metade do pasillo, que chegou a gatas, agarrando o cubo de fregar. Doume tempo de collelo no aire mentras as augas (negras) se desparramaban polo chan.

É unha gozada velo confiado. Cada día un pouquiño máis, sabendose controlado e a salvo, pero sen interferir (ainda que calquera día a mín dame algo) Be yequana!

Estou apuntada a 3 SALs, e non hai maneira de avanzar en ningún. E cada día avanzo menos, xa que M móvese máis.


Este é o avance do SAL Colonial, organizado por Club de Costura